Column EWEC: Ruimte voor groen

Het idee van een groene stad is niet modern: stadsparken en -tuinen zijn al net zo oud als de stad zelf. De oude Romeinen, die hier lang geleden verbleven, boden de stadsbewoner al compensatie voor hun afzondering van de natuur. Toen was al bekend dat tuinen verfrissend werken. De stadsbewoners gebruikten weelderige begroeiing, verkoeling biedende boomkruinen en fraaie bloemen om hun stedelijke omgeving te verrijken.

Uit onderzoek blijkt steeds weer hoe belangrijk groene ruimte is. Het biedt meer mogelijkheden om te ontspannen en van schoonheid te genieten én een betere gezondheid. In Wijk bij Duurstede zien we dat sinds corona steeds meer mensen zijn gaan wandelen. Het belang van een groene omgeving om in onze wandelbehoefte te voorzien is nog zichtbaarder geworden.

Wijk is inbreidingskampioen, zo las ik in de krant. Wat mij betreft niet iets om de vlag voor uit te steken. Sinds ik hier woon, is zowat ieder groen plekje in en rond het centrum volgebouwd en zijn veel oude bomen verdwenen. Het wordt er niet mooier op. Terwijl huisverkopers reclame maken voor wonen in het groen! Eerst opgeofferd, vervolgens gebruikt om mensen te trekken, hoe paradoxaal. Vanwege klimaatverandering moeten we juist extra zuinig zijn op ons groen, ter voorkoming van hittestress en als buffer voor wateropvang.

Inmiddels is het oog gevallen op plan Hoge Hoffweg. Er wordt gesproken over meer dan 200 huizen voor starters, voor ouderen, maar ook voor mensen die zorg nodig hebben. Een mooi streven, hoewel het genoemde aantal een extra belasting zal geven op onder andere het kasteelpark. De lokale ondernemers zien als groot voordeel dat de Hoge Hoffweg op loopafstand van de binnenstad is, wat de parkeerproblematiek ontlast.

Hoe moet het echter met de ontsluiting? Willen we nog meer verkeer door ons stadje? Als ik op het sportpark zie dat men de auto liefst naast de sportaccommodatie parkeert, dan heb ik er een hard hoofd in of men toch niet de auto pakt naar de binnenstad. Maar goed.

Mocht er daar gebouwd gaan worden, dan zou ik kiezen voor een zorgboerderij en duurzame (hofjes)woningen met gemeenschappelijke tuinen en veel ruimte voor groen. Waar mensen kunnen wandelen, lokale producten kopen, een ontmoetingsruimte.

Laten we niet ieder overgebleven stukje groen rond het centrum van Wijk bij Duurstede opofferen aan woningbouw. Eenmaal bebouwd is voorgoed bebouwd. Blijf oog houden

voor woongenot en welzijn. Laat ook de natuur recht van spreken hebben, we kunnen niet zonder haar.

Karin Menken, ritueel begeleider en vrijwilliger EWEC