Wijk op z’n mooist! Veel vrijwilligers zetten zich in voor opvang asielzoekers

WIJK BIJ DUURSTEDE De Adviesraad Sociaal Domein geeft advies aan burgemeester & wethouders over jeugdhulp, werk en inkomen, aanpak eenzaamheid, toegang tot GGZ, armoede en schuldhulpverlening, burgerinitiatieven en mantelzorg. Regelmatig gaat WijksNieuws samen met Jos Overdevest van de Adviesraad in gesprek met mensen die op allerlei gebied hun ervaringen willen delen.

door Ali van Vemde

Het was even schrikken toen op vrijdag 26 augustus bekend werd dat een dag later 100 asielzoekers naar Wijk bij Duurstede zouden komen. In één dag moest de korfbalhal op Sportpark Mariënhoeve geschikt worden gemaakt als onderkomen voor deze mensen. Een hele organisatie voor de VRU dat, mede met de hulp van vrijwilligers, snel kon worden gerealiseerd. De eerste dagen bleek dat een aantal van de asielzoekers problemen veroorzaakten, zij werden direct teruggestuurd. Na de risico analyse door de VRU zijn er nu nog 79 mannen in de hal aanwezig. Een rustige groep die blij is met de opvang.

Hoe deze eerste weken zijn verlopen, dat vertellen vrijwilligers van het eerste uur, Dixie en Jeanne, in de hal. Iedereen die hier binnenkomt moet zich melden. In de hal heerst vooral rust. Er speelt iemand gitaar en er wordt druk gebruik gemaakt van de sjoelbak die deze ochtend is gebracht. Tijdens het gesprek komen enkele mannen terug van het sporten. Rond etenstijd sluiten de mannen aan in de rij en zoeken een plekje aan de tafels.

HULP VAN ALLE KANTEN Dixie vertelt dat ze zich direct als raadslid heeft laten informeren. „De locatiemanager van de VRU vroeg me toen of ik het vrijwilligersaanbod wilde coördineren. Die eerste dagen waren hectisch, op zaterdagmiddag moesten de bedjes worden opgemaakt en moest er van alles worden geregeld, want er was niets. Bij de opslag van de voedselbank hebben we flesjes water gehaald en shampoo, zodat de VRU zich bezig kon houden met andere taken. De VRU was erg blij met onze hulp, want nog nooit is in één dag een locatie opgezet.” Jeanne kwam die zaterdag spontaan naar de hal om te kijken of ze kon helpen. Inmiddels is er een groep van ruim 50 vrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten. Ook kwam van alle kanten hulp in de vorm van het brengen van groente en fruit, spelletjes, kleding en oude telefoons. Er werden lijsten gemaakt om te kijken wat nodig is. Veel mensen wilden wat doen, zoals Nederlandse les geven wat inmiddels een groot succes is, wandelen of een praatje maken met de gasten. Ook de Rotary, Lions en Willem van Abcoude stichting boden hulp aan. „De vrijwilligers doen hun best om het deze mensen zo aangenaam mogelijk te maken,” vertelt Jeanne. „Wij zijn van de afdeling fijne dingen,” vult Dixie aan. „Ik krijg hier ontzettend veel energie van, het is natuurlijk ook een unieke situatie.” Ook Stichting Wijksport ging direct aan de slag. De buurtsportcoaches hebben een dagelijks sportprogramma opgezet, waar veel gebruik van wordt gemaakt. „Tijdens Kleurrijk Uit in Wijk bleven de gasten in de hal op Mariënhoeve. Wij hebben toen een bonte avond georganiseerd, waarbij we iedereen vroegen liedjes of dansen uit hun eigen cultuur te laten horen of zien. Dat was echt een prachtige avond. Met de vrijwilligers hebben we ‘komt vrienden in het ronde’ gezongen. In samenwerking met het Wijks Atelier hebben we een kunstworkshop georganiseerd. ‘s Avonds doen we spelletjes met de gasten en we hebben al twee keer een bingo avond gehad.” Tijdens Open Monumentendag zijn kleine groepjes met begeleiders de stad ingegaan, dat is prima verlopen.

ONZEKERHEID Wat opvalt is dat de mannen erg goed voor elkaar zorgen. Bij de sjoelbak worden steentjes aangegeven, maar ook wordt er vertaald voor de mensen die geen Engels spreken. De verhalen zijn vaak schrijnend. Voor een groot deel mensen met een goede opleiding die hun land moesten verlaten. Vrouwen en kinderen moesten achterblijven. „De grootste groep is afkomstig uit Syrië, maar ook is er een groepje uit Turkije. Uit de groep uit Turkije zijn veel mensen uit het onderwijs, maar er is ook een apotheker bij en elektriciëns. Een kapotte stofzuiger is dan ook direct gerepareerd. Zelf houden ze de ruimte schoon, zoals de douches en de wc’s. Dat is fijn, want er zijn voor 80 man maar twee douches beschikbaar.” Een Syriër sluit zich aan bij het gesprek. Hij vertelt dat een clusterbom zijn woning wegblies. „Ik geniet hier van de ruimte, dat hebben we in Syrië niet,” vertelt hij. Toch komt het gesprek al snel op de zorgen die er zijn. Hij is nu 50 dagen hier, zijn vrouw is nog in Syrië. „We zijn allemaal heel blij om hier te mogen zijn, maar we willen vooral weten waar we aan toe zijn. Na Ter Apel is het hier fantastisch, maar we weten niet wat we kunnen verwachten. We zijn nog niet geregistreerd, hoe lang gaat dat nog duren? Niemand weet wanneer wij ons kunnen laten registreren of waar we naar toe gaan als we hier weg moeten. Die onzekerheid is vreselijk.”

Zolang de asielzoekers in Wijk bij Duurstede blijven, zetten de vrijwilligers zich in. „We zijn nu bezig met het regelen van warme kleding en grote tassen, want die hebben ze niet. Maar ook wij willen weten waar deze mensen naar toe gaan als ze hier weg moeten. We zetten ons er voor in dat zij ook straks een goed onderkomen krijgen.”