Cor van Kerkhof erelid WSV Rijn en Lek

WIJK BIJ DUURSTEDE In het bijzijn van de familie werd Cor van Kerkhof op woensdag 5 oktober bij watersportvereniging Rijn en Lek in het zonnetje gezet. Voorzitter Sander Bekkers sprak het erelid toe. Naast koffie met gebak werd de naam Cor van Kerkhof opgenomen op het lijstje van ereleden en leden van verdiensten. Erelid word je alleen als je ook oprichter bent geweest van de vereniging die in 1965 werd opgericht. Aansluitend werden oude verhalen opgehaald met de ‘Theeclub’, de oudere leden die op woensdagmiddag altijd even komen borrelen op de haven.

Begin dit jaar sprak Hélène ten Heuvel met het erelid en zijn vrouw Joke. Al direct maakte Cor van Kerkhof duidelijk dat hij niet echt een bestuurder was: „Ik was gewoon de werkezel.” Uit de statuten blijkt dat hij algemeen bestuurslid was. Al snel begint hij te vertellen. „André Smit, Alex van Gelderen sr. en Theo Loeffen zaten bij de zeeverkenners, daar is het idee voor de oprichting van een jachthaven ontstaan. Zij hadden een zeilboot en ik een speedboot. De speedboot werd op de zelf in elkaar gelaste kar naar de veerstoep van de Wijkse pont gereden en daar in het water gelaten. Joke moest het water in om de boot vast te houden als ik de auto weg ging zetten.”

Wijk was klein en de mensen kenden elkaar, het idee van de oprichting van een jachthaven werd besproken en de oprichtingsvergadering werd uitgeschreven. De vereniging is opgericht op 27 april 1965 in Hotel de Keizerskroon.

DOEL Wijkenaren die een bootje hadden of wilden hebben, de gelegenheid bieden om lid te worden van de watersportvereniging, dat was het doel. „Gerrit Zeilmaker heeft als bakenmeester bij Rijkswaterstaat een rol gespeeld bij het verkrijgen van grondgebruik van de oevers van de huidige jachthaven. Alex van Gelderen was secretaris en deed het schrijfwerk. Theo Loeffen was de penningmeester, al hadden we nog niet veel penningen.” Tegenover Leen Nout en naast de krib van het ‘oude zwembad’ was er in die jaren niet meer gebruikt en de steigers kwamen terecht in de Achterstraat in een opslagruimte van de Gemeente. Dat was tegenover de toenmalige Garage Van Kerkhof.

PLANNEN Het bestuur moest in gesprek met partijen om de plannen te kunnen realiseren. Met de gemeente over de steigers die eerder in het haventje lagen; tegen betaling van 10 gulden huur per jaar was er een begin. Maar ook met Van der Hoeven van steenfabriek Lunenburg. Zij waren bang dat de leden van de op te richten haven de doorgang naar de steenfabriek zouden belemmeren. In die tijd reden de vrachtwagens met stenen af en aan. Na veel praten stemde de steenfabriek in. Daarnaast met de eigenaar van de grond, Van Schaik. In eerste instantie werd er toestemming gevraagd en verleend voor een voetpad van de weg naar de krib. De verhoudingen waren goed, als er wat speelde dan ging men met elkaar in gesprek.

STEIGERS Voor gebruik moesten de steigers worden klaargemaakt. Met boomstammen die Cor van Kerkhof sr. bij de boswachter in Leersum had ‘los gepraat’ en met drummetjes (olievaten) van Shell werden er uithouders gemaakt (vingerpieren). Booteigenaren moesten zelf planken op de uithouders slaan, daar was geen geld voor. Elke zaterdag werd er aan de steigers gewerkt, het werd steeds beter. Eerst rechts van de krib, daarna kwamen er ook links naar de krib steigers.

Het terrein, bestaande uit grasland, moest worden aangelegd. Het in eerste instantie aangevraagde voetpad bleek al gauw te klein. Geparkeerde auto’s lang de kant de weg leidde tot discussie met de steenfabriek. Bij Van Schaik werd een strook van 10 meter aangevraagd, zodat er een rij auto’s op eigen terrein geparkeerd kon worden. In die jaren werd de weg naar de steenfabriek geasfalteerd en Cor stapte op de uitvoerder af en vroeg hem de oprit naar de haven mee te nemen. Juist op dat moment kwam Van der Hoeven langs en vroeg aan Cor of hij de rekening naar hem mocht sturen. Daarop ging Cor naar Van der Hoeven om te praten en bood zijn excuses aan. „Ik dacht, ik moet het ijzer smeden als het heet is en ben op de uitvoerder afgestapt. Dat had ik natuurlijk eerste met Van der Hoeven moeten bespreken, haha.” De excuses werden aanvaard en er werd geen rekening gestuurd.

Cor van Kerkhof kijkt met plezier op de beginjaren terug. Hij heeft jarenlang genoten van de watersport. Zijn kleinkinderen varen nog altijd met zijn laatste sloep.