Column EWEC: Eén doos

Wat was ik trots toen ik vorige maand mijn doos met oud papier bij die van de buren zette. Jarenlang verzamelden we ongelofelijke hoeveelheden papier. Van verpakkingen, van reclamefolders, van tijdschriften en kranten. Nooit paste het in één doos. Sterker nog, we plaveiden de stoep voor ons huis met halfhoge stapels bijeengebonden papier. Voor onze buren was het logischer om hun oud papier bij ons neer te zetten, dan andersom. Maar nu hadden zij meer dan wij. Eerlijk gezegd geeft die ene doos wel een geflatteerd beeld, want we waren weinig thuis geweest, maar ik vond het inspirerend. We hebben al flinke stappen gezet om bij die ene doos te komen. Zo heb ik vorig jaar een ja-nee-sticker bij de gemeente gehaald. Ja voor Wijks Nieuws, nee voor alle reclamefolders die, eenmaal uit het plastic bevrijd, direct in de oud papiermand belandden. Dat scheelde meteen een hele A4 aan ruimte in onze garage die we niet hoefden te reserveren totdat het oude papier weer werd opgehaald. Dat was laaghangend fruit dat we gemakkelijk konden plukken in onze stappen naar minder papiergebruik.

We hebben ook van die herbruikbare plastic zakjes aangeschaft om niet langer papieren of plastic zakken te gebruiken voor fruit en groente dat gewoon los wordt verkocht. Over die actie ben ik absoluut niet tevreden. Op de eerste plaats door mijn eigen gedrag. Het overkomt me heel vaak dat die zakjes net in een andere boodschappen- of fietstas zit dan die ik heb meegenomen als ik fruit en groente koop. En die zakjes op zichzelf vind ik ook geen succes. Wil je de prijssticker op dat zakje plakken, dan valt het er direct weer af. Geen aanbeveling dus om zo’n zakje te zoeken als je er tijdig aan denkt. Vaak pak ik dan één papieren zak van de stapel en doe daar alle losse fruit en groente in en plak alle stickers op die ene zak. Dat scheelt een klein beetje.

Sinds half april hebben we nog maar één papieren krant op zaterdag. Daar hebben we goed over nagedacht. Welke krant gaan we op papier houden? Wat gaan we missen? Want ik blijf het heerlijk vinden om aan het ontbijt de krant te lezen, bij de koffie nog een enkel verhaal dat is blijven liggen, en bij de lunch een blik te werpen op de dagelijkse puzzel. Helemaal geen papieren krant is voor mij nog een te grote stap. Er valt nog veel te verbeteren aan mijn duurzame manier van leven, ook op het gebied van verkleinen van onze papierafdruk. Maar af en toe een mijlpaal vieren, houdt het leuk en bemoedigt om meer stappen te zetten.

Mariëlle Oostveen, vrijwilliger EWEC