Zoals de naam wellicht al doet vermoeden, zag het Verdonken Bos er niet altijd al zo uit. Ongeveer 15 jaar geleden stond op deze plek nog gewoon een prachtig bos langs de Schalkwijksewetering. Maar de afwatering in de omgeving zorgde wel voor problemen. Na heftige regenval, kon het water daar maar moeilijk zijn weg vinden en bleef dit vaak op dezelfde plek liggen. Door deze overlast is er toen besloten om het bos opnieuw in te richten als wateropslag. In het geval van hevige regen kon het stuk grond voortaan onderwater worden gezet zodat de schade en overlast beperkt zou blijven door het overschot van regenwater op te vangen. Dat kwam er op neer dat het bos onder water werd gezet. Daar kunnen bomen niet tegen en zo werden de bomen in het bos letterlijk verdronken, en stierven af. Nu resten ze slechts als stompjes die boven de watergrens te zien zijn. Dat geeft het geheel wel een mysterieuze, mangrove-achtige aanblik, en is uniek in Nederland. Vogels en libellen maken graag gebruik van de dode stompen als uitkijkpost. Er zit veel vis en er is dus ook van alles te halen voor viseters. De stompjes van de bomen worden in de loop der tijd steeds korter, dus over een paar jaar zal er hier alleen nog maar een plas over zijn. Wil je nog van het Verdronken Bos genieten, moet je dus niet te lang wachten.
(tekst loopt door onder de foto)
Grote Zilverreiger - Marc van Leeuwen
VLONDERPAD Dit bijzondere bos kun je van dichtbij bekijken via een vlonderpad dat dwars door het water loopt. Je loopt door liesgrasvelden, rietkragen, doorspekt met Egelskop, Waterweegbree en Grote kattenstaart. Het deel met de vlonders is ook goed toegan..
