Nika uit Oekraïne is welkom in Wijk: ,,Dankbaar maar ook ongerust”

WIJK BIJ DUURSTEDE In Wijk bij Duurstede zijn de eerste vluchtelingen uit Oekraïne aangekomen. Het zijn Nika met haar twee kinderen Emma en Nikita. Ze vonden onderdak bij het echtpaar Sandra en Rob Marcus. Nika vertelt over haar reis die niet alleen lang en vermoeiend was maar die ook bijzonder chaotisch verliep.

,,Ik ben zaterdag aangekomen”, vertelt ze. ,,Rob en Sandra kregen bericht van hun dochter, die nu in Australië zit dat er een Facebookpagina was waar je je kon aanmelden om vluchtelingen in huis te nemen. Zij deden dat en zo kon het gebeuren dat wij redelijk snel in Wijk bij Duurstede onderdak konden krijgen.”

 ,,Het contact was snel geregeld”, gaat ze verder. ,,Het land verlaten vormde geen probleem; mijn man moest echter achterblijven om aan het front te vechten. Maar de reis beginnen, was iets wat niet zonder slag of stoot verliep. We moesten een nacht doorbrengen in het station in Oekraïne want de hele dienstregeling was verstoord. Treinen waren uitgevallen en de treinen die wel reden, waren overvol. Het kostte mij veel moeite en overredingskracht om überhaupt te mogen instappen. Uiteindelijk lukte dat gelukkig.” Ze reisde naar Polen om vervolgens van daaruit via Duitsland naar Nederland te reizen.

TWEEDE NOORD-KOREA Over Poetin merkt ze op dat hij een beleid hanteert dat veel gelijkenis vertoont met dat van Noord-Korea. ,,Voor de oorlog heeft hij toestemming nodig van de meerderheid van zijn parlement. Maar zijn macht en intimidatie zijn dusdanig groot dat niemand ‘nee’ durft te zeggen. Je mag het van hem ook geen ‘oorlog’ noemen. Hij laat weten dat de term ‘speciale operatie’ de enig juiste benaming is voor zijn actie. Wie het woord ‘oorlog’ in de mond neemt, wordt gearresteerd en opgesloten.”

WARME ONTVANGST Inmiddels heeft haar dochter Emma haar eerste schooldag op Basisschool ‘De Horn’ achter de rug. ,,Dat vond ze prachtig”, laat Nika weten. ,,Haar klasgenootjes hebben haar onmiddellijk opgenomen in de groep. En de directeur, Jan Heijman, hield een inzamelingsactie onder de ouders van de andere kinderen. Die kwamen vervolgens zoveel kleertjes en speelgoed aanleveren dat ik, bij wijze van spreken, genoeg heb voor tien kinderen.” 

TOEKOMST Nika is enorm dankbaar dat ze samen met Emma en Nikita in veiligheid is, maar maakt zich wel zorgen over de toekomst. ,,Ik heb nog wel telefonisch contact met mijn moeder, maar met mijn man kan ik geen verbinding krijgen. Zijn bezigheden zullen wellicht al zijn aandacht opeisen waardoor hij geen gelegenheid heeft om op oproepen te reageren, maar ik hoop dat de telefoonverbinding wel in tact blijft want dat is nog de enige mogelijkheid om nog iets van thuis te vernemen.  En een ander punt is dat je niet weet hoe lang dit gaat duren. Het kan een maand zijn, maar ook jaren. Dat stemt mij heel somber.” 

ONMACHT Rob en Sandra laten weten dat lokale autoriteiten duidelijk niet weten hoe ze met deze situatie om moeten gaan. ,,We hebben de gemeente benaderd om wat dingen te regelen, bijvoorbeeld de school voor Emma, maar je krijgt alleen de mededeling dat je nog terug wordt gebeld, maar dat gebeurt vervolgens niet. Kom op zeg... het is oorlog waarbij iedere seconde telt. Dan heb je geen tijd voor lange en breedsprakige procedures”, verklaren ze unaniem.