Marjo Brands (rechts) draagt haar spullen over aan Marja Pepping
Marjo Brands (rechts) draagt haar spullen over aan Marja Pepping Ali van Vemde

Marjo Brands, zorgtopper bij E&E, met pensioen

16 september 2020 om 10:34 Zorg

WIJK BIJ DUURSTEDE Het is 19 januari 1987 als Marjo Brands komt werken bij het Ewoud & Elisabeth Gasthuis. Nu is ze 70 jaar en gaat ze met pensioen. Bij het E&E vinden ze het heel erg jammer, want ze is al heel lang een enorme fijne collega op de PG (psychogeriatrische zorg). Maar ook Marjo moet nog erg aan het idee wennen.

door Ali van Vemde.

Het loopt allemaal anders dit jaar door corona. Een officieel afscheid moet daarom nog komen. Maar aan Wijks Nieuws.nl vertelt Marjo over de jaren waarin ze hier met heel veel plezier heeft gewerkt. „Vanuit Utrecht kwam ik in Wijk bij Duurstede wonen in een nieuwbouwwijk en hier raakte ik toch een beetje in een isolement. Ik ben nogal op mezelf en stap niet zo makkelijk op anderen af. Een vriendin werkte in het Ewoud & Elisabeth Gasthuis en vertelde me dat er een plek vrij was in de huishouding.” Marjo had een administratieve achtergrond, maar ze besloot het te gaan doen. „Door Nel Hagoort werd ik aangenomen, maar al direct daarna werd ik ziek. Gelukkig mocht ik toch terugkomen.” Ze volgde diverse cursussen en werd verzorgende individuele gezondheidszorg (VIG). Werken is heerlijk, vindt ze, maar het leren wordt toch wat lastiger.

Op deze dag komt Marjo haar spullen inleveren op het kantoor van Marja Pepping. „Marjo is een echte flexer,” vertelt Marja. „Altijd kon je haar bellen als er iemand nodig was. Ze is echt nog van de oude garde. Bij QuaRijn zijn we hier ook flexibel in. Als mensen eerder met pensioen willen of later, dan kan dat.” Zo langzamerhand nemen steeds meer oudere werknemers afscheid en komt er een nieuwe generatie. Dat betekent ook een andere manier van werken. „Er is wel veel veranderd,” zegt Marjo. „Wat ik belangrijk vind is dat je mensen in hun waarde kan laten. Als je de bewoners zoveel mogelijk zelf laat doen, al kost dat wat meer tijd, zijn ze gelukkiger en gaan ze rustig slapen. Daar is nu bijna geen tijd meer voor, maar ik neem die tijd nog wel. Het is fijn als we kunnen aansluiten bij de wensen van de bewoners.” Marja vult aan: „Dat is het voordeel van kleinschalig wonen. Bij QuaRijn kijken we naar de bewoners en naar wat wij toe kunnen voegen. Voor de 100 mensen die hier wonen moet het hier thuis zijn.”

Het werken heeft Marjo geholpen om in het leven te blijven staan. Marja Pepping zegt hierover: „Marjo kan snel overschakelen en dat was nodig met nieuwe regels.” Steeds weer moet de kennis worden getoetst. „Vroeger oefenden we hier met een pop,” vertelt Marjo. „Dat was altijd erg gezellig. Je kunt het aan elkaar uitleggen en samen oefenen. De toets was dan wel in het Zonnehuis.” In de loop der jaren heeft Marjo de bewoners en de families goed leren kennen. Maar ook collega’s die op latere leeftijd in het E&E kwamen wonen. Marja vertelt heel veel bewondering te hebben voor de warme menselijkheid van Marjo. „Ze is er gewoon en altijd betrouwbaar.” Marjo: „Gelukkig kan ik me op m’n werk ook heel goed afsluiten. Ik doe gewoon mijn werk. Misschien helpt het ook dat ik altijd voor mijn gehandicapte zusje heb gezorgd. Het verzorgende zit wel in me.”

Met heel veel plezier heeft Marjo meegewerkt aan het opstarten van de verzorgingsafdelingen. „Dat was heel leuk om te doen. Met het team selecteerden we de mensen die het best bij elkaar pasten op de afdeling. Dit heeft anderhalf jaar geduurd. Ook het, samen met Vera, uitzoeken van de spullen voor de nieuwbouw was erg leuk.” Het is jammer dat er geen verzorgingstehuizen meer zijn, vindt Marjo, nu heb je veel meer mensen die thuis eenzaam zijn. „Eigenlijk zou je meer woongroepen moeten hebben waar jong en oud samen wonen.”

Maar nu is er dan toch echt het afscheid. Eerst een operatie aan haar knie en dan andere dingen zoeken om te gaan doen. „Bijvoorbeeld vrijwilligerswerk voor eenzame ouderen of iets in de palliatieve zorg.” En natuurlijk is er dan de 7-jarige kleindochter waar Marjo met heel veel liefde en zorg op past. Bij het afscheid merkt Marja Pepping nog op: „Als er mensen zijn die herinneringen hebben aan Marjo, dan zou het leuk zijn als ze een kaartje sturen naar het E&E.”

advertentie
advertentie