De Brink in Langbroek

LANGBROEK Wie zijn uw medebewoners in Wijk bij Duurstede, Cothen en Langbroek? Iedereen heeft een verhaal. In deze rubriek komen bewoners aan het woord die in een bijzonder huis of op speciale plekjes wonen.

Judith Kox

Caroline Verheij (59) en Adri de Heij (61) wonen samen op de Brink naast hun huisartspraktijk. Zij hebben vier zonen, (Boudewijn 28, Roeland 27, Hubald 25 en Ewout 22) waarvan de jongste twee nog thuis zijn. Adri is huisarts en Caroline is mede-eigenaar en werkt als praktijkondersteuner en manager van de praktijk. "Een combinatie die niet veel meer voorkomt", vertelt Adri. Caroline en Adri zochten eind jaren tachtig een plattelandspraktijk om over te nemen. Toen waren er achthonderd werkloze huisartsen. Bij hun tocht langs dorpjes kwamen ze ook door Langbroek en dachten "hier zal wel geen huisarts zitten".

Niets was minder waar. Huisarts Henk Nauta besloot een samenwerking aan te gaan met het echtpaar. Caroline en Adri moesten bij zijn pensionering op zoek naar een andere plek en kwamen tijdelijk terecht in een voormalig bankgebouw. "Het was een gezellige, vrolijke praktijk, met veel geel en licht". "Veelvuldig contact met waarnemend burgemeester Schriever leidde in 1996 tot de aankoop van het huis op de Brink". Precies twee dagen nadat Caroline bevallen was van haar vierde zoon was de overdracht. "Ik had iedereen aan mijn kraambed staan. De notaris en de waarnemend burgemeester die het huis zelf kwam overdragen".

Een bijzondere tijd brak aan waarin het voormalige stadhuis getransformeerd moest worden tot woonhuis met praktijk. Het gezin met hun vier jonge zonen, trokken er na een verbouwing van vier maanden in mei 1996 in. Alleen de huisartspraktijk was toen gereed. Het privégedeelte werd door Caroline en Adri stukje bij beetje in de volgende tien jaar verbouwd. Steeds wat sparen en dan weer een ruimte aanpakken. "We slapen nu in de voormalige raadszaal. In ons huis waren diverse kluizen. Een van onze kinderen heeft daar per ongeluk in opgesloten gezeten. Het viel me niet mee. Het was echt nog een gemeentehuis", vertelt Caroline.

Omdat het huis de monumentenstatus heeft mag niet alles aangepakt worden. "Beneden zit enkelglas, oud glas, dat is echt supermooi. De sponningen zijn helaas niet breed genoeg om er dubbel glas in te zetten. We willen goed zorgen voor het pand, want het behoort tot ons culturele erfgoed. Het is fijn om in een oud pand te wonen. Het is zo sfeervol. We hebben een prachtige zitkamer en eetkamer." Ook muren van een baksteen uit de 19e eeuw werden niet gerestaureerd met beton, maar met metselwerk.

Hoe is het eigenlijk om naast een kerk te wonen? Adri vertelt dat de rituelen van de kerk je bewust maken van het leven. De klok beiert bij huwelijken, maar ook als aankondiging dat er iemand gestorven is in het dorp. In 1814 liet de toenmalige koster van de kerk het herenhuis op de Brink bouwen. Dit was ter gelegenheid van het huwelijk van zijn zoon, Herman de Vriendt. Herman kreeg vier kinderen, zijn dochter zorgde ervoor dat op deze plek de eerste huisartspraktijk kwam. In 1836 huwde zij met Abraham de Wit Boers, een genees-, heel- en vroedmeester. Diens zoon nam de praktijk weer van zijn vader over tot aan zijn overlijden in 1907. Vervolgens woonden er een schoolmeester en de gemeentesecretaris. Deze heeft het pand verkocht aan de gemeente voor 2650 gulden.

Na negentig jaar vestigden Caroline en Adri hier op de Brink opnieuw een huisartspraktijk. De historie is zichtbaar op de schilderijtjes in de spreekkamer. Er hangt een portret van Abraham de Wit Boers en zijn vrouw Christina de Vriendt. Hun achter- achter- achterkleindochter had bij testament aangegeven dat de portretten terug moesten naar de praktijk aan de Brink. Zo kwam het dat Caroline op een dag gebeld werd door een notaris. De portretten werden te koop aangeboden. Alhoewel het op dat moment een rib uit hun lijf was, werd besloten op het aanbod in te gaan. "Zodoende dat nu Adri's voorganger boven zijn hoofd hangt. En we hebben het portret van diens vrouw boven het wasbakje geplaatst. Op deze manier zijn ze terug op honk".

Adri en Caroline voelen zich hier op hun plek. "Langbroek is rustig, landelijk, vriendelijke mensen. Als we in de stad geweest zijn, krijgen we als we de Brink oprijden altijd een gevoel van thuiskomen."