Langbroek Seniorendagtocht 2018

LANGBROEK  SENIORENDAGTOCHT 20 JUNI 2018

Vanochtend op het Prinsenplein

blijken er al vroege vogels te zijn,

die voor dag en dauw zijn opgestaan

om vandaag met de bus er op uit te gaan.

De chauffeur helpt mensen en rollators in de bus,

we helpen mee, want dat is best nog een flinke klus.

Daar gaan we dan met 45 mensen op weg,

uitgezwaaid door familie en vrienden: ‘dat is aardig zeg’.

Waar gaat de reis naar toe vandaag?

dat is een verrassing en ieder jaar opnieuw de vraag.

Vanuit Langbroek is het vijf kwartiertjes rijden:

het reisdoel is…………..STRIJEN

in de Hoekse Waard aan het Hollands Diep gelegen,

daar waar in 1421 en 1953 het water te hoog is gestegen.

De watervloed uit het eilandverleden

was de rode draad die wij vandaag met elkaar deelden;

velen vonden in het water de dood,

de verdrietige herinneringen hieraan zijn nog altijd groot.

Het mooie Strijen en Strijen-Sas

bieden een wijdse landbouwblik aan aardappelen, kool, gerst en vlas.

De oude smederij, waarin het smidse ambachtswerk,

het orgel, brandgeschilderde ramen, grafzerken in de St.Lambertuskerk.

De gids die ons in de bus rondleidde door de streek

vertelde over de polder, natuurgebied en Hans Kolengat, dat is een kreek.

En of je het nu wel of niet geloven wil,

vandaag zagen wij de Dordtse Kil.

Strijen, zo vertelt de geschiedenis,

is de plaats waar Suze Groeneveld, onderwijzeres, en eerste vrouwelijke Tweede Kamerlid geboren is;

verdronken in Strijen-Sas is Prins Jan Willem Friso, dat zijn verdrietige dingen;

en hier woont dirigent Cor de Haan, hij laat de mensen zo mooi zingen.

Bij het jaarlijks uitje waarderen de senioren het lekkere drinken en eten,

nou, er is goed gezorgd voor de inwendige mens moet u weten,

we zijn verwend met een Striense bolus en… nu goed opgelet,

natuurlijk ontbrak niet de traditionele warme kroket.

Vandaag was onder ons ook het bruidspaar van Dijk,

wij kregen een traktatie, zij van ons een ‘lang zullen ze leven’ huldeblijk.

Het was een prachtige dag, de meesten van ons zijn wat moe,

maar straks na het eten gaan allen weer voldaan huiswaarts toe.

Nog even nagenietend van het diner hier in Langbroek’s Dorpshuis.

Zeggen wij: “tot volgend jaar en voor straks wel thuis”.