In memoriam Willem van Lon; afscheid van een vriend

Willem van Lon was een Haagse jongen in hart en nieren en daar al vrij jong actief in de muziekscene. Helaas maakte een ongeluk in de bouw tijdens een vakantiebaantje, waar hij een stijve vinger aan over hield, een voortijdig einde aan een ongetwijfeld succesvolle muziekcarrière. Gelukkig voor ons kwam hij vanuit het Haagse naar Utrecht.

En toen hij eenmaal een Wijks café binnenkwam is hij nooit meer weggegaan uit Wijk. Uiteindelijk heeft Willem hier de liefde van zijn leve, Corry, ontmoet. In de ruim 40 jaar dat Willem in Wijk bij Duurstede woonde heeft hij ons en de Wijkse samenleving veel gegeven.

Willem was een man die van kunst en cultuur hield. Hij was nauw betrokken bij de Stichting Kunstkring ’86, later (1999) overgegaan in het zo bekende Cultureel Rondje. Vanuit de Kunstkring ’86 was Willem ook de initiator en organisator van de Kunstmarkt in Wijk bij Duurstede. Op de 1e zondag in oktober werd hier de grootste Kunstmarkt van Nederland gehouden. 

Willem was ook een man van tradities, zo wilde hij altijd alle deelnemers aan de kunstmarkt persoonlijk begroeten als zij Wijk bij Duurstede binnen kwamen rijden. Vaak ontstonden er dan lange files, want Willem nam ruimschoots de tijd om, op zijn zo bekende charmante wijze, met aardige dames wat langer te praten. 

Willem had een creatieve geest en was altijd op zoek naar ideeën om Wijk bij Duurstede te promoten; hij zag het potentieel van Wijk en wilde de stad levendig houden. Zo kwam hij in 2009 op het idee om nu eindelijk iets leuks voor “oudere jongeren” in Wijk bij Duurstede te gaan organiseren, een heel bijzonder Jazz Café. Zoals hij zelf schreef: “geen donker hok met moeilijke schettermuziek, maar een sfeervolle club met bekende barkeepers, tapbier, goede wijnen, heerlijke hapjes en gezellige, toegankelijke muziek; een plek waar men elkaar kan ontmoeten en socializen ”. Dat is hem gelukt. Eerst nog in het Wijkhuis, later in Calypso. Het werd een groot succes. Hij verzamelde een club mensen om zich heen die later “WijkNogLeuker” hebben opgericht. Als coördinator van veel activiteiten voelde hij zich hier als een vis in het water. Behalve de Wijkse Kunstmarkt was hij ook de initiatiefnemer van de Wijkse Taptoe. Als vrijwilliger zette hij zich in voor de GravenBol, de DijkenLoop, de Wijkse IJsbaan, NieuwjaarsDuik, de KerstMarkt (WijkNogLeuker variant in 2015 en 2016) en de Hospice. Willem organiseerde ook het Wijkse standwerkers concours.

Willem hield van lijstjes, hij had alles op papiertjes, in schriftjes en op geeltjes staan; zijn computer zat ermee onder.

Willem was tevens een man van de contacten, in de Wijkse binnenstad maakte hij met iedereen een praatje. Hij hield van mensen en mensen hielden ook van hem. Het was dus niet zo verwonderlijk dat hij 4 jaar in het bestuur van Stichting Binding heeft gezeten, een mensen-organisatie bij uitstek. Willem was daar op zijn plek, net zoals hij dat was bij WijkNogLeuker. 

Willem was ook degene die zich ingezet heeft om Wijk bij Duurstede aantrekkelijker te maken. Zijn droom van een “Ville Fleurie” groeide uiteindelijk tot een plan voor de Zandweg dat nu daadwerkelijk uitgevoerd gaat worden. Het resultaat mag hij helaas niet meer meemaken, maar zijn inzet om de Wijkse samenleving te verbinden, en daar waar mogelijk meer glans en plezier te geven, blijft zeer gedenkwaardig!

Willem kon veel, hij was creatief, invoelend, groot organisator, een regelaar en een liefhebber van muziek, kunst en cultuur.

De laatste jaren waren voor hem en zijn familie niet altijd gemakkelijk. Zware operaties, gevolgd door langdurige revalidatietrajecten noopten hem af en toe een stapje terug te doen. Dat viel hem zwaar. Maar hij bleef altijd ontzettend positief. De Samenloop voor Hoop in Cothen in 2016, waarvoor hij het verhaal schreef en het ook mede organiseerde, was daar een mooi voorbeeld van. Hij schreef daar als therapie een boek over dat hij als titel meegaf: Leven!

Bedankt Willem, dat je zo veel van jouw leven met ons hebt willen delen. 

Jeanie, Frits, Jos, Leo, Rob en Willem