Column EWEC: Oldtimer happen

Het is eind mei als we eindelijk weer ons wekelijkse fietstoertochtje op zondagochtend door de Cothense ommelanden maken. Het weer was de afgelopen maanden erbarmelijk en nodigde niet uit tot een pleziertochtje. Daarvoor ben ik teveel een mooi-weer-fietser. Geen regen en liefst niet teveel wind. We zijn bepaald niet de enigen die op de fiets kruipen. We worden ingehaald door veel vrouwen en mannen in een echte wielrennersoutfit. Het is als je wordt ingehaald wel afwachten hoe groot de groep is. De coronaregels hebben er de afgelopen maanden voor gezorgd dat er duidelijkheid was: groepjes mochten niet uit meer dan twee wielrenners bestaan. Voor toerende fietsparen betekende dat als er twee racefietsen waren gepasseerd, je gewoon weer naast elkaar kon schuiven op de smalle polderwegen. Maar nu mogen de groepen weer groter zijn en is het elke keer afwachten of er niet nog wat achteraan komt. Ik ben altijd blij als ze zich houden aan de regel dat praten mogelijk moet blijven, of als ze van tevoren een duidelijke waarschuwing geven dat het een groep betreft.

Wat je wel altijd hoort aankomen zijn de oldtimers. Het ronkende en knorrende geluid kondigt deze met veel liefde opgeknapte automobielen al van verre aan. Dat is heel wat anders dan die elektrische auto’s die je alleen door de wrijving van de banden op het wegdek hoort aankomen. Maar die oudjes hebben wel een nadeel: ze stinken. Als ze je eenmaal zijn gepasseerd, zie je een blauwe walm en ruik je een zurige lucht, want zonder katalysator en roetfilter zijn ze nog net zo vervuilend als in de vorige eeuw. Deze ochtend passeren een oude Amerikaan en drie Eenden van Duck City ons. En het meurt. Een lucht die me doet denken aan lang geleden toen ik nog in Utrecht naar de middelbare school ging. Wonend in Cothen stapte ik, na een weekend thuis, op maandagochtend op de Koningsweg bij de Tamboersdijk uit de bus en rook ik de uitlaatgassen. Die zure lucht is één van de herinneringen die ik kan missen als kiespijn. En niet alleen omdat het betekende dat er weer een nieuwe schoolweek was begonnen.

Ik gun iedereen zijn hobby en houd geen pleidooi om al die oude tractoren en oldtimers van de weg te bannen, maar het zou mooi zijn als de eigenaren met hun oldtimer gaan toeren als het weer niet denderend is. Zij kunnen dan toch droog blijven. Laat ze met mooi weer de fiets nemen voor extra vitamine D, om de conditie op peil te houden en om fietsers zoals ik te vrijwaren van fijnstof en andere kwalijke stoffen.

Mariëlle Oostveen, vrijwilliger EigenWijkse Energie Coöperatie