Zegening urnengraven rk begraafplaats aan de Steenstraat Wijk bij Duurstede

WIJK BIJ DUURSTEDE Vrijdag 16 juli om 16.00 uur zal pastoor Fred Hogenelst het nieuwe urnenveld van de rk begraafplaats aan de Steenstraat zegenen. Je bent van harte welkom om hierbij aanwezig te zijn. Na de zegening, een korte ceremonie, wordt er voor een kopje koffie gezorgd om nog even na te praten.

Het is geen plek waar je vaak komt, maar als je er komt, merk je hoe mooi en vredig deze begraafplaats is. Aan het einde van rumoerige Steenstraat ligt een bijzondere plaats, de rk begraafplaats. De paar treden van de trap op en dan even stevig duwen tegen het grote hek als dit enigszins gesloten is. Dan loop je de begraafplaats op. Alleen nog het ruisen van de bomen en het knisperen van het grind onder je schoenen verstoren de stilte. Alhoewel, verstoren? Ze maken deze mooie plaats nog indringender. Vele Wijkenaren liggen hier te rusten na een leven op aarde.

De graven liggen netjes op een rijtje, jonge graven en oude graven. Soms hele oude grafstenen, niet of nauwelijks meer leesbaar en soms nieuwe stenen van personen die onlangs zijn begraven. Ook zijn er, tussen de graven door, lege plekken, wachtend op hun nieuwe bewoner, wachtend op mensen die op deze prachtige plek begraven willen worden.
Aan de uiterste rand, langs de haag, ligt een aantal kindergraven. Het is al een plek van herdenken en gedenken, en kindergraven maken je extra stil. Zo jong en dan al weggerukt uit het leven.
Bij het centrale gebouw, met aan de voorkant een mooi groot kruis op een witte muur, kun je tuingereedschap en water vinden om het graf van je dierbare bij te houden.
Elke dinsdag is een trouwe groep vrijwilligers actief om de begraafplaats opgeruimd en netjes te houden. Een groepje mannen (vrouwen zijn ook welkom!) die trouw en gewetensvol en ook met de nodige humor hun werk verricht. Zij verrichten een schone taak, dank hiervoor!
Aan de zijkant van dit gebouwtje staat een mooie, comfortabele tuinbank. Als je daarop gaat zitten raak je vanzelf in gedachten verzonken.
Als je dan opkijkt zie je een rij gloednieuwe urnengraven, bakken ingegraven in de grond en bedekt met een donker deksel.

Co Kosterman was een van de vrijwilligers die zijn ziel en zaligheid in dit kerkhof heeft gestoken en hij was ook de aanjager van dit mooie urnenveld. Tien urnengraven liggen naast elkaar te wachten op urnen met as van overledenen die hier bijgezet willen worden. Zo heb je, ook al is je dierbare gecremeerd, een mooie plek om even samen te zijn. In het eerste urnengraf staat de urn van Co, hij is helaas onlangs overleden.
Het bankje waar je op zit is trouwens door de kinderen van Co geschonken.

Verder naar achteren op de begraafplaats liggen nog oudere graven, waaronder die van oude pastoors van Wijk bij Duurstede. Een begraafplaats is wat dat betreft een beetje een geschiedenisboek.
Het liefst wil ik er nog niet aan denken, maar als ik later begraven wil worden, dan wil ik hier liggen. Genieten van de rust, de stilte, de toewijding van de trouwe vrijwilligers. Hier, in Wijk.