Jolanda en Bert
Jolanda en Bert Judith Kox

De Aalswaard

2 mei 2018 om 15:30 lokaal Wijk Toen

Wie zijn uw medebewoners in Wijk bij Duurstede, Cothen en Langbroek? Iedereen heeft een verhaal. In deze rubriek komen bewoners aan het woord die in een bijzonder huis of op speciale plekjes wonen.

Judith Kox

Grappend vertellen de buren aan elkaar dat "de een in een Engelse cottage woont en de ander in een Zwitserse skihut". De Engelse cottage, een stacaravan, en de Zwitserse skihut, een tijdelijk houten chalet, zijn links en rechts van de nieuwe woning, een twee onder-een-kap gelegen, die nu gebouwd wordt. De Aalswaard heeft een lange geschiedenis voor Jolanda die hier haar hele jeugd heeft doorgebracht. Jolanda Janssen en Bert Neuman wonen op Aalswaard 1. De ouders van Jolanda woonden op Aalswaard 2 en toen in 1986 het huis naast de ouders van Jolanda vrij kwam kregen Jolanda en Bert de gelegenheid om op Aalswaard 1 te gaan wonen. "Wij woonden toen in het voormalige klooster in Wijk. Het nieuwe huis was best op afstand van de binnenstad vonden wij". Maar vooral omdat Jolanda zulke goede jeugdherinneringen had, besloten ze het te doen. "Het was goed vanaf dag een. We hebben er nooit spijt van gehad". In 1991 zijn ze getrouwd en hebben hun huwelijksfeest in hun eigen tuin gevierd. Hun kinderen Bas en Marije werden geboren, beiden zijn inmiddels uit huis. Jolanda heeft bijna altijd gewerkt in Wijk en kent veel Wijkenaren. Ze zijn beiden actief geweest in het jeugdhuis en hebben lang gevolleybald.

Jolanda is de dochter van de voormalige bedrijfsleider van de oude steenfabriek de Lunenburg. En juist dit geeft zo een bijzondere kleur aan haar jeugd. Op haar vijfde kwam ze met haar ouders vanuit Dreumel op de Aalswaard terecht, waar Jolanda samen met haar zus en alle andere kinderen die er woonden, opgroeide. In de tijd dat de steenfabriek nog in werking was werden alle huizen op de Aalswaard bewoond door arbeiders die op de steenfabriek werkten. Eerst woonden zij op nummer 4, een klein huisje, waar later door van drie huizen twee huizen te maken, iets meer ruimte kwam. Ze herinnert zich "het spelen tussen de stenen van de fabriek." De stenen die gebakken waren, werden opgestapeld in zogeheten tassen. Daarvoor lagen de stenen in droogrekken. Zomers werd er gezwommen in de dooie arm, waar nu aan het einde de Gravenbol is. Jolanda weet nog dat er vroeger ook een spoorlijntje was. Uit de met water gevulde oude kleiput van de steenfabriek, die nu nog achter hun huis in aanbouw te zien is, werd vroeger de klei gedolven. Dit gebeurde met een jakobsladder. De bakken van het treintje gevuld met klei werden vervolgens naar de grondloods van de steenfabriek gebracht. Jolanda heeft in haar jeugd meegemaakt dat het water zo hoog was dat het in huis kwam. "Alles werd naar zolder gebracht. En wij woonden dan op de eerste verdieping. Je werd in de laadbak van de sjofel of een roeiboot naar Wijk gebracht, fietsen, lopen of met de auto kon niet omdat de weg was ondergelopen. Heel bijzonder want je vaart tussen de boomkruinen door." Bij het hoge water in 1995 zijn zij geëvacueerd want ook bij hen stond toen het water 35 cm in huis.

Door de sluiting van de fabriek in 1980 is er een doorstroming gekomen van bewoners. Nu wonen er nog maar een aantal mensen vanuit de tijd dat de steenfabriek nog in werking was. Het oorspronkelijke huis op Aalswaard 1 en 2 stamt uit 1930. Jolanda haar moeder is verhuisd naar een verzorgingshuis, waardoor Aalswaard 2 vrij kwam. Het plan rees om het oude huis uit 1930 af te breken en op die plek een nieuw twee-onder -een kap huis te bouwen. Aalswaard 2 werd verkocht, en met de buren wordt er een nieuwe, relatief duurzame, 2 onder 1 kap woning gebouwd. Voor Bert en Jolanda heel fijn dat zij er nu een levensloopbestendige woning realiseren zodat ze zo lang mogelijk op de Aalswaard kunnen blijven wonen en genieten.

Een wens van Jolanda: Laat geen zwerfafval achter. Op de vraag wat zij in Wijk zouden willen veranderen zeggen beiden dat Wijk het eigenlijk heel goed doet. "Het karakter van Wijk moet behouden blijven, het bruisende van de binnenstad, maar ook het dorpse gevoel. En het mooiste van de Aalswaard is het licht, het is steeds weer anders en de zons- op en ondergangen zijn prachtig om te zien over het water."

Gezicht op de Aalswaard
advertentie
advertentie