Machtsmisbruik, vriendjespolitiek??

Onlangs werden de raadsleden benaderd door de eigenaar van recreatiepark Den Deel te Cothen, met de vraag of er een spelletje machtsmisbruik werd gespeeld, met als inzet zijn bedrijf om daar de door het college lang beloofde woningbouw te realiseren. Wanneer je het dossier van de eigenaar, vol perikelen met de Gemeente doorneemt, begin je je af te vragen of er nog zoiets bestaat als rechtsbescherming voor het individu tegenover de willekeurige eisen van een lokale overheid. Een eigenaar die jarenlang heeft meegewerkt aan noodoplossingen voor woningzoekenden die naar hem zijn doorverwezen en heeft moeten investeren en voldoen in steeds duurdere veiligheidsregels van de Gemeente, is nu plotseling het slachtoffer van holle verkiezingsbeloften die men niet waar kan maken. Vanzelfsprekend is het verontwaardigde commentaar van het college dat deze beschuldiging helemaal niet waar is. Die ken ik maar al te goed. Zoals jarenlang onze discussie met het college is gegaan over misleidende jaarrekeningen waarin helemaal geen winst werd gemaakt, maar dik verlies is gecompenseerd met een greep uit onze spaarpotten, waardoor we nu zo in de problemen zitten. De verontwaardiging waarmee men diverse beschuldigingen van zich af werpt heeft inmiddels een berg doen ontstaan waardoor de afstand tussen inwoners en dit college onoverbrugbaar is geworden. Net als de afstand tussen coalitiepartijen en oppositie, ondanks de inspanningen om tot een “wij gevoel te komen” met een begroting die sluitend is gemaakt met een enorme stelpost aan inkomsten genaamd “het Rijk komt over de brug”.

De geloofwaardigheid van het lokaal bestuur moet naar onze mening worden bevestigd door transparant en consequent beleid en het nakomen van beloftes. Naast het financieel beleid, voldoet ook het duurzaamheidsbeleid en de ruimtelijke ordening hier totaal niet aan. Twee collegepartijen wilden geen windmolens, echter nu duidelijk is hoeveel sommige individuen (niet de Gemeenschap) aan subsidie kunnen innen, is het hek van de dam. Burgerparticipatie en inspraakprocedures worden om de haverklap aangepast om individuele ondernemers (meestal niet lokaal) ter wille te zijn. Ook kern Langbroek, tot nu toe ontzien, telt opeens tientallen aanvragen. Verkiezingsbeloften stellen werkelijk niets voor en burgerparticipatie en inspraak blijkt een grote grap.

Tot slot, BurgerBelangen de 50 jaar oude enige lokale partij, is terug. Na twee jaar juridische strijd zijn eindelijk de met zwart geld beschuldigingen besmeurde WNL personen teruggetreden of voor zichzelf begonnen. Iedere inwoner met de ambitie het vertrouwen in het lokaal bestuur weer terug te brengen is weer welkom als lid of bestuurder. Aanmelden bij ondergetekenden om een werkelijk “wij gevoel” terug te krijgen.

Wietze Smit en Wendy Torbijn, raadsleden BurgerBelangen.