EWEC
EWEC André van Zwieten

Gedeeltelijke onthouding

10 november 2020 om 10:35 Column

Opnieuw zijn we beperkt in onze bewegingen door de corona-pandemie. Geen intelligente lockdown dit keer, maar een gedeeltelijke. Het is een gevalletje van ‘Zoek de verschillen’. Op het moment van schrijven ligt het bedenkelijke record van meer dan 10.000 achter ons, en neemt de druk op de zorg licht af. Het enige dat ik kan doen is me aan de regels blijven houden. Restaurant, theater of bioscoop bezoeken kan niet en de ontmoetingen met vrienden en vriendinnen moet ik op de lange baan schuiven. Beeldbellen vind ik daarvoor geen alternatief. Ik geniet van het samen een kopje koffie of thee drinken en beeldbellen doe ik tijdens mijn werkweek al genoeg. Niemand weet wanneer dat allemaal weer wel kan: onbekommerd naar het theater, uit eten of een filmpje pakken. Gezellig op een terras of bij vrienden thuis op de bank lekker bijkletsen. Het is niet voor niets dat er van alle kanten wordt gewaarschuwd voor de mentale gevolgen van de coronacrisis.

“Aan de situatie kunnen we niets veranderen, maar wel aan de manier waarop we ermee omgaan.” Dat is een standaardzin die elke coach, therapeut of mental goeroe voor op de tong ligt. Niet dat het helpt, maar het is dan in ieder geval gezegd. Wat mij wel helpt, is het opsommen van de voordelen van dit gedwongen veel vaker thuiszitten. Ik heb meer tijd om te koken en om bij lokale boeren, bakkers, slagers en supermarkten pure ingrediënten op te halen. Met mondkapje en kapotte handen van het vele reinigen, maar ook lekker in beweging en genietend van de mooie omgeving. Nu eens geen plastic zakje met voorgesneden roerbakgroente, maar paprika, ui, courgette en aardappelen waarvoor ik de tijd neem om ze te snijden en te schillen. Dat scheelt geld, plastic afval en ik ben weer even nuttig bezig in plaats van me zorgen te maken over deze bizarre tijd waarin we leven. Ik ben ook geen 50 EUR kwijt aan brandstof voor mijn auto. Behalve dat ik daarmee geld bespaar, maak ik de lucht ook minder vies. Als ik geen zin heb om te koken, laat ik iets van een restaurant uit de directe omgeving bezorgen. Want door mijn gewijzigde autogebruik en inkoopbeleid heb ik wat extra’s om te besteden bij een lokale ondernemer.

Stilstaan bij wat nog wel kan en nadenken over hoe ik lief kan zijn voor onze aarde, helpt mij om deze onzekere en nare tijd door te komen. Vasten, maar gelukkig geen geheelonthouding voor sporten, boodschappen of een luchtje scheppen. Ik wacht de volgende persconferentie met spanning af.

Mariëlle Oostveen, vrijwilliger bij de EigenWijkse Energie Coöperatie

advertentie
advertentie