Wie wordt de Z-O-U-T-schrijver?

HEUVELRUG Vijf schrijvers uit de regio van de Bibliotheek Zuidoost Utrecht zijn genomineerd voor de titel 'Z-O-U-T-schrijver van het jaar'. Zij werden gekozen uit een longlist van boeken uitgegeven in 2019. Wie van deze regionale auteurs de prijs uiteindelijk ontvangt, wordt voor de helft bepaald door een jury en voor de helft door lezers. Inwoners van de Utrechtse Heuvelrug, Renswoude, Rhenen en Wijk bij Duurstede kunnen tot en met 15 maart via zoutschrijver.nl stemmen op de auteur van hun keuze.

door Edith Hazelzet

MAARTEN VAN BOMMEL & ILSE PANIS – ROZE SOKKEN (Driebergen, fictie)
Maarten van Bommel was in 2013 de eerste auteur die tot Z-O-U-T-schrijver werd gekroond. Sindsdien werd hij ook nog een aantal keren genomineerd voor andere boeken. 'Roze sokken' schreef hij met Ilse Panis. Het is gebaseerd op wat zij dertig jaar geleden van dichtbij meemaakte: ,,Mijn grote liefde lag toen in coma. Ik hield een dagboek voor hem bij, zodat hij niets hoefde te missen. De aantekeningen van toen heb ik bewerkt en Maarten maakte er samen met mij een roman van. Ofwel, het boek en de personages werden fictie, terwijl de kern van het verhaal, een grote liefde die tragisch eindigt, op waarheid is gebaseerd."

In 'Roze sokken' sleept de gescheiden en vruchteloos datende Isa zich naar een feestje van een protserige zakenrelatie. Ze kent er niemand en net als ze denkt: ,,Dit wordt me te ongemakkelijk", botst ze tegen Viktor op. Viktor is een verloren gewaande vriend, die inmiddels zijn brood verdient als privédetective. Het knettert en knispert tussen de twee en ze belanden in bed. Bij het krieken van de dag vertrekt Viktor, maar niet zonder een psychologisch bommetje te laten ontploffen. Het lijkt een onschuldige vraag, maar bij Isa woelt het een lang verdrongen verleden op: ,,Zie je Ollie nog wel eens?" Vanaf dat moment wordt Isa geplaagd door een innerlijke onrust, en wordt ze gedwongen om met haar onverwerkte verleden in het reine te komen.

MARISKA CORNELISSEN – NOG NIET GEVLOERD (Driebergen, non-fictie)

Een burn-out is er meestal ineens, maar de weg ernaartoe is vaak lang. Als we de signalen van een naderende burn-out op tijd waarnemen, kunnen we er ook iets aan doen. Mariska Cornelissen keek met mensen die ooit een burn-out hadden, plus hun leidinggevenden, terug op de fase voorafgaand aan de burn-out. ,,In de gesprekken viel het mij op dat signalen meestal genegeerd of niet herkend worden. Vaak ligt schaamte daaraan ten grondslag. Je wilt niet zwak overkomen en dus ga je door en ga je over je grenzen. En je maakt het al helemaal niet bespreekbaar." De patronen die uit deze periode naar voren komen, verbindt ze met de inzichten uit het wetenschappelijk onderzoek naar kwetsbaarheid, moed en leiderschap van bestsellerauteur Brené Brown. ,,Stress en schaamte onder ogen durven zien, is belangrijk om overeind te blijven als je bijna-burn-out bent. Ook de moed vinden om op de werkvloer met elkaar in gesprek te gaan is onontbeerlijk om bewust om te gaan met een bijna-burn-out." 'Nog niet gevloerd' geeft sleutels aan medewerkers en leidinggevenden om de kans op uitval door burn-out drastisch te beperken. Mariska Cornelissen is communicatiewetenschapper, trainer en coach.

JAN VAN DER GREEF – ONBEGRENSD LEVEN (Driebergen, non-fictie)

'Onbegrensd leven' heeft als subtitel: de kracht van passie en verbeelding. Het is een bundel met autobiografische reisverhalen van de prijswinnende natuurfotograaf Jan van der Greef, die vanwege polio sinds zijn jeugd rolstoelgebonden is. Dit weerhield hem er geenszins van de aarde rond te reizen en terug te komen met de meest prachtige foto's. Het woord 'onbegrensd' in de boektitel verwijst naar het spiritueel en fysiek onbegrensd zijn.
Een belangrijke inspiratiebron voor Van der Greefs reizen was het vogelboek van zijn oom Willem, dat hij als jongetje een aantal keren mocht inzien. Het maakt grote indruk op de kleine Jan. Onbewust droeg hij de beelden uit het boek heel zijn leven met zich mee. In achttien hoofdstukken vertelt Van der Greef in 'Onbegrensd leven' hoe hij mede door het vogelboek en allerlei mooie maar ook minder mooie ervaringen tijdens zijn jeugd en zijn verdere leven, de gepassioneerde fotograaf werd die hij vandaag de dag is. In dit boek staan geen natuurfoto's van Van der Greef zelf, maar kleurrijke illustraties afkomstig uit het originele boek van zijn oom.

ANTOINETTE KALKMAN – BONUSZOON (Elst, fictie)

Antoinette Kalkman (1964) kent de valkuilen en uitdagingen van een samengesteld gezin als geen ander. Met haar nieuwe man, haar twee kinderen en twee bonuskinderen woont ze op de Utrechtse Heuvelrug, waar haar debuutthriller zich ook afspeelt. Naast moeder is Kalkman ondernemer en schrijver. Ze is mede-oprichter van de ThrillerAcademie. Daarnaast maakt zij deel uit van het schrijverscollectief 'Schrijfjuffers'.

Hoofdpersoon Lauren uit de 'Bonuszoon' wordt gearresteerd op verdenking van het al dan niet bewust doodrijden van haar buurjongen. Zelf kan ze zich niet voorstellen voor moord verantwoordelijk te zijn, maar alles spreekt tegen haar. Het was algemeen bekend dat ze een hekel aan de jongen had. Lauren probeert te achterhalen wat er precies gebeurd is. Toch kan zij kan niet bewijzen dat ze onschuldig is. Ze raakt langzaam de grip op haar leven en de realiteit kwijt, wat ten koste gaat van haar gezin. Het vertrouwen is weg en ook haar geliefde raakt steeds verder van haar verwijderd. Desondanks is Lauren ervan overtuigd dat hier sprake is van een groot misverstand. Tijdens de zoektocht naar de waarheid brengt ze haar eigen leven in gevaar. Wordt het geloof in haar eigen intuïtie haar uiteindelijk fataal?

JANA VERBOOM – EET DRIEKWART! (Leersum, non-fictie)

Jana Verboom is in Leersum e.o. vooral bekend door haar activiteiten in de natuur voor kinderen, en ander vrijwilligerswerk voor de Vereniging voor Dorp en Natuur Amerongen-Leersum. Als doctor in de biologie weet zij behalve veel van de natuur, ook alles van de werking van het lichaam en de waarde van goede voeding. Maar ondanks haar kennis en jaren van diëten bleef haar gewicht schommelen. Totdat eind 2018 een aantal zaken bij elkaar kwamen, die haar ertoe aanzetten om niet anders, maar vooral minder te gaan eten. Ze schreef daarbij dagelijks op wat dit met haar deed. Na een jaar was dit nieuwe gedrag een gewoonte geworden, en daarmee is voor het eerst in haar leven haar gewicht stabiel.
'Eet driekwart!' is geen dieetboek. ,,Er staan geen recepten in en geen ge- of verboden, en je hoeft ook geen calorieën te tellen. Dit boek helpt je door middel van oefeningen en opdrachten, om de kennis die al in je zit naar boven te halen en toe te passen. Door honderd dagen lang dagelijks te schrijven in het werkboekdeel van het boek lukte het mij en anderen in mijn omgeving om oude gewoonten en patronen te doorbreken en blijvend af te vallen."