Team Verhoef | BLOG 20: Reisdoelen

Toen we in augustus uit Nederland vertrokken, hadden we een paar reisdoelen. Eén daarvan was de Noordkaap bereiken, een ander het volgen van de Franse westkust tot aan de Portugese zuidkust en ook naar Marokko gaan was een reisdoel. We made it! Vanaf Algeciras in Spanje maakten we afgelopen weekend de oversteek naar Tanger in Marokko, om er zo'n vier weken rond te trekken.  

De overtocht met de veerboot was de eerste kennismaking met een voor ons onbekend land en werelddeel. Wat we nooit eerder meemaakten en enigszins hilarisch was, het kon natuurlijk ook gewoon toeval zijn, was dat er achteruit geparkeerd moest worden op de boot. Door de lagere achterkant kon onze Mabo niet achterwaarts de boot op, waardoor we eerst schuin naar voren moesten rijden, om vervolgens op het parkeerdek van de boot te keren. Wat lukte.

Al overvarend zette de douane stempels in onze paspoorten en bij aankomst troffen we een paspoortcontrole. Aangenomen dat we daarna aan de eerste kilometers in Marokko konden beginnen, stuitten we op een tweede paspoortcontrole. Ook hier dachten we daarna verder te kunnen rijden. Echter, de camper moest nog door een röntgenapparaat en was er wederom controle van paspoort en ditmaal ook van de autopapieren. Na nóg een controle van paspoorten en autopapieren werd er, zo'n anderhalf uur na aankomst, groen licht gegeven om het land in te trekken. 

Zonder internet en navigatie, maar met screenshot van de route en een papieren landkaart die we ontvingen bij de boottickets, begonnen we aan de eerste etappe. Die leidde ons naar Larache, in het westen, waarvandaan we de volgende dag via dorpjes in het binnenland door zouden rijden naar Meknès, één van de vier koningssteden. 

En daar zijn we nu. De eerste twee dagen in Marokko hebben al veel indrukken achtergelaten. Van de mooie natuur, vele kleuren en mensen die een praatje maken of zwaaien als we langsrijden. Conform verwachting. Van de vele taxi's en politie. Opvallend, niet meer dan dat. Maar ook hebben we veel armoede, krottenwijken, zwerfhonden en grote hoeveelheden afval op straat gezien. Dingen waar we geen voorstelling van hadden, realiseren we ons. Camperplaatsen in de vrije natuur zijn er nauwelijks en ook campings lijken er niet veel te zijn. We staan daarom met de camper op een plek in de stad. Op een braakliggend terrein, modderig door de regen van vandaag, met een paar geparkeerde auto's en marktkarretjes, zwerfhonden en vol afval. Een plek waar we eigenlijk liever niet zouden staan. En toch staan we er. Omdat het enige alternatief niet bereikbaar blijkt te zijn voor vrachtwagens, waar de camper onder valt. Op een plek staan die niet comfortabel voelt, gebeurt soms. Het accepteren en dat gegeven een positieve wending geven, is dan de uitdaging. 

Dus na een wandeling vanmiddag in en rond de medina, de oude stad, van Meknès en aankopen bij verschillende kraampjes met eten, lopen we terug naar de camper. Die staat dan wel op een plek waar we minder blij mee zijn, maar door alles wat we in korte tijd gezien hebben ervaren we het als een enorme luxe een eigen 'huis' te hebben, daar op elk moment over te kunnen beschikken, daar de meest bijzondere plekken mee te bezoeken en op die manier de wereld beter te leren kennen en begrijpen. Kortom, ook een reisdoel. We dekken de tafel gezellig, genieten van het eten en kletsen over de afgelopen dagen. Morgen schijnt de zon. Hopelijk geldt dat voor iedereen.

__ 
Beleef op YouTube (www.youtube.com/teamverhoef) en Instagram (www.instagram.com/team_verhoef) mee hoe we ons 'normale' leven een jaartje onderbreken. Je kunt volgen waar in Europa we zijn en wat we meemaken.