Geisje Hoeksema wordt vrijdag 90 jaar
Geisje Hoeksema wordt vrijdag 90 jaar Ali van Vemde

Geisje Hoeksema (90) redde de Mazijk in Wijk bij Duurstede

28 juli 2021 om 10:30 Mensen

WIJK BIJ DUURSTEDE Op 30 juli viert Geisje Hoekema haar negentigste verjaardag met familie en enkele vrienden. „Het lijf wil niet meer mee, maar verder voel ik net zo als toen ik 20 jaar was,” vertelt ze. „Op televisie en de radio volg ik alles nog, al gaan de oren en ogen achteruit.” Haar hele leven woonde ze in Wijk, eerst aan de Prins Hendrikweg dat toen nog Donkersteeg heette.

door Ali van Vemde

Even woonde het gezin aan de Oeverstraat, maar daar was geen tuin. Omdat ze nogal ziekelijk was werd Geisje door het keukenraam aangegeven aan de bakker die ernaast woonde en daar werd ze in de tuin gelegd. Inmiddels woont ze 87 jaar aan de Peperstraat, waar haar moeder en later zij, een schoenenwinkel had. In die jaren heeft ze heel wat meegemaakt. Haar vader, die kandidaat notaris was, werd maar 38 jaar. Ook haar broer mocht niet oud worden. In de oorlog moest hij naar Duitsland. Om weer naar huis te kunnen, zette hij een open blikje sardines in de zon tot het bedorven was. Door het eten ervan kreeg hij leverontsteking en werd terug naar Wijk gestuurd. Toen hij was genezen moest hij terug, maar dat wilde hij niet. „Ik sliep met mijn zus in een bed en als dan de Grüner Polizei kwam voor mijn broer, rende hij de achterdeur uit en ging ik in zijn bed liggen, zodat ze niet zouden merken dat het lege bed nog warm was. Dat is wel drie keer gebeurd.” In 1947 overleed hij alsnog door een noodlottig ongeval. Hij kwam in botsing met een stenenwagen op de Veldpoortbrug. Nog tien dagen heeft hij geleefd.

DE MAZIJK GERED Wanneer het precies was, dat weet ze niet meer, maar het was voordat AH zich uiteindelijk vestigde aan de Markt, waar nu Blokker is gevestigd. „Albert Heijn wilde dit huis kopen,” vertelt Hoeksema. „Bij mijn buren waren ze al geweest en die wilden wel verkopen. Het pand zou worden uitgebouwd tot supermarkt met een plat dak. Op de Mazijk zou dan een grote parkeerplaats komen waar ook de vrachtwagens van Albert Heijn zouden komen aanleveren. De weg zou worden doorgetrokken met een brug over de Singel. Ik vond het helemaal niets en wilde dat ook mijn buren niet aandoen. Zowel van de Muntstraat, de Oeverstraat en de Peperstraat zouden ze dan tegen zo’n groot plat dak aankijken.” Hoeksema besloot niet te verkopen, al was de toestemming van de gemeente er al voor AH. „Ik vond dat een vernieling van de binnenstad en heb gezegd dat ik daar niet in mee ging. Na twee weken kwamen ze terug met een nieuw voorstel. In plaats van één ton boden ze nu twee ton. Ze kwamen ook nog een derde keer en boden toen drie ton. Ik heb ze gezegd dat ik zelfs niet voor miljoenen zou verkopen. Uiteindelijk zijn ze toen naar een andere locatie gegaan, op de hoek van de Markt/Rijnstraat.” Veel ruchtbaarheid heeft Hoeksema er nooit aan gegeven, maar door haar toedoen is de Mazijk nu één van de meest fraaie plekjes in de binnenstad.

90 JAAR WIJK Het zijn mooie verhalen die Hoeksema weet te vertellen. Over de zwemlessen, zwemmen over de Lek, schaatsen naar Amerongen en ook hoog water heeft ze meerdere keren meegemaakt. „Tot de stuw in Amerongen er was.” Nu geniet ze vooral in haar huis met prachtige tuin. Het onderhoud doet ze niet meer zelf, maar planten in potten zetten doet ze nog wel zelf. Ze heeft altijd veel gehad met planten en bomen. Ook eten koken en de was doet ze zelf. „Het eten dat ik zelf kook vind ik toch het lekkerst. Het nadeel van ouder worden is vooral dat iedereen om je heen wegvalt. „Ik had een lijst met namen van mensen die een kaart moesten krijgen als ik doodga, maar die heb ik allemaal al af moeten strepen. Er is niemand meer over.” Bang voor de dood is ze niet, al hoopt ze dat het geen lijdensweg wordt. Voorlopig geniet ze nog volop met mensen om haar heen die haar bezoeken en helpen bij klussen en met de tuin. Vrijdag wordt ze in het zonnetje gezet en gaat ze met haar dierbaren gezellig een hapje eten.

advertentie
advertentie