Gouden echtpaar Kil

WIJK BIJ DUURSTEDE Kees en An Kil van Lunsen kregen afgelopen maandag bezoek van burgemeester Tjapko Poppens die ter gelegenheid van hun 50 jarig huwelijk een kopie van de trouwakte overhandigde. Kees is geboren in de Wilhelminastraat en altijd in Wijk gebleven. De vader van Kees woonde in Ossendrecht en belandde in Wijk bij Duurstede tijdens de bouw van de sluizen. Kees zag zijn An uit Werkhoven, onderweg naar zijn werk in Utrecht, regelmatig bij de bushalte staan op de Koningsweg. Kees: "Ik zag haar staan en het klikte meteen en van het een kwam het ander". An: "We zijn getrouwd in Bunnik omdat het toen nog gebruikelijk was om in de gemeente van de bruid het huwelijk te sluiten".

Wes Janssen

HONKVAST "In die tijd was er flinke woningnood en in het klooster werden destijds kamers verhuurd waar we eerst belangstelling voor hadden", vertelt Kees. Tegelijkertijd werd de nieuwe wijk De Engk gebouwd, grenzend aan de binnenstad. Toen bleek dat ze daarvoor in aanmerking kwamen, werd er meteen gereageerd en tegelijk met de buurman konden ze de sleutel van hun nieuwe huis in het gemeentehuis in ontvangst nemen. Na 50 jaar wonen ze nog steeds naast dezelfde buren! Kees: "Alleen in een kissie wil ik weg uit deze wijk". Het is volgens An niet meer de gezellige volksbuurt die het ooit was omdat er steeds minder oude Wijkenaren wonen. Wel houden de buren elkaar in de gaten en informeren regelmatig of het goed gaat en of ze iets voor elkaar kunnen doen. In de wijk waren destijds ook dienstwoningen voor militairen en politie waardoor de veiligheid gewaarborgd was. Ook hun twee kinderen, Karin en Frank, peinzen er niet over om Wijk te verlaten.

BINNENSTAD Omdat Kees in de binnenstad geboren is, komt hij er nog graag. "Ik fiets altijd een rondje door de oude binnenstad en beland dan nog weleens op de Veldpoortbrug waar de laatste nieuwtjes worden uitgewisseld". "Daar wordt de geschiedenis nogal eens herschreven", merkt burgemeester Tjapko Poppens lachend op. In de Wilhelminastraat was zijn geboortehuis, net als in de Mazijk, in slechte staat maar toen koningin Juliana op bezoek was geweest werden de huizen snel gemoderniseerd. Wel was het er vaak gezellig en iedereen zat buiten aan de straat om maar niets te missen van het dagelijkse leven. Kees: "Men zei elkaar altijd gedag en dat mis ik heden ten dage nog weleens". In Werkhoven was Kees vrijwilliger in het jongerencentrum en daar heeft hij het Horecadiploma behaald wat later goed van pas kwam in de kantine van Wielerclub RTC op Mariënhoeve. Op straat wordt hij dan ook door vele wijkenaren herkend en gegroet.

HOBBY'S An houdt van puzzelen en handwerken en Kees maakt tegenwoordig vogelhuisjes. An: "Hij verkoopt ze zelfs aan de verpleegsters die hem in het ziekenhuis eens verzorgden". "Vroeger kweekte hij rode kanaries bij de vogelvereniging Zang en Kleur waar de huidige hobby waarschijnlijk ontstaan is". Hoewel de auto van de hand moest worden gedaan vanwege afnemend gezichtsvermogen komen ze met hulp van hun kinderen nog overal. Ook de buren worden soms ingeschakeld, wat de saamhorigheid in de buurt nog eens onderstreept. "We tekenen dan ook graag voor nog eens tien jaar", aldus het stralende gouden bruidspaar.