Aan tafel bij Betsy Geytenbeek

Mireille de Putter schuift rond zes uur ergens in de Kromme Rijn-streek aan en eet een hapje mee. In deze rubriek fungeert de avondmaaltijd als spiegel van de regio. Je bent wat je eet.

Mireille de Putter

Vandaag was Betsy Geytenbeek de hele dag op pad met een jeugdvriendin uit Barneveld, waar ze opgroeide. Ze fietsten langs de Maarsseveense plassen en praatten bij. Terug in Houten had Betsy weinig puf meer om naar de winkel te gaan en ze bereidde een ovenschotel van de ingrediënten die ze in huis had: bloemkool uit haar biologische groentepakket, linzen, tomatenpuree, pepertjes uit haar moestuin en heel veel kaas. Vooraf is er heerlijke wortelsoep. ,,Een kliekje uit het Wereldhuis waar ik twee keer in de maand eet.''

GROEN Betsy woont sinds 1991 in Houten in de wijk de Gaarden. Vanuit Lunetten kwam ze er samen met haar toenmalige partner wonen. Inmiddels woont ze er alleen. In Houten bevalt het haar na al die jaren nog steeds goed. ,,Er is hier veel groen, de wijken zijn ruim opgezet en ik vind het mooi dat de fietspaden voorrang hebben op de autowegen. De mensen zijn vriendelijk en groeten elkaar. Ik wil hier niet meer weg; misschien te zijner tijd nog een keer verhuizen naar een seniorenwoning.''

EETDAGBOEK Ook haar werk speelt zich deels in Houten af. Betsy werkt als zelfstandig diëtist voor een huisartsenpraktijk in haar eigen dorp en in Cothen/Langbroek. Ze geeft (voedings)adviezen aan mensen met gewichtsproblemen, maar bijvoorbeeld ook aan mensen die veganistisch willen gaan eten. Haar belangrijkste aandachtsvelden zijn: voedselallergieën, prikkelbare darmsyndroom en eetstoornissen. ,,Er komen mensen van nul tot honderd over de vloer. Van baby's met koemelkallergie tot ondervoede ouderen. Het leukste is als mensen niet alleen door hun huisarts gestuurd worden, maar ook zelf gemotiveerd zijn om hun eetgewoontes aan te pakken. Laatst vroeg iemand: 'Heb je geen pilletje tegen overgewicht?' Soms blijkt dat mensen niet weten hoe je een verse maaltijd moet bereiden. Vaak laat ik mensen een eetdagboek bijhouden. Bijvoorbeeld: om 8.00 uur at ik een boterham met kaas, om 10.00 uur kreeg ik buikpijn. Zo kan je patronen ontdekken. Soms vraag ik mensen behalve hun eetgedrag ook hun gedachten en gevoelens te verwoorden, want vaak spelen psychologische aspecten, stress of leefstijl een grote rol bij eetproblemen. Om die reden heb ik naast mijn diëtetiekopleiding ook een vierjarige counseloropleiding gevolgd, zodat ik mensen ook bij die psychologische aspecten kan helpen. Het is heel dankbaar werk, maar het is mijn droom dat diëtisten onbeperkt tijd krijgen om mensen te begeleiden.''

DROP ,,Of mijn werk van invloed is op mijn eigen eetpatroon? Daar ontkom je niet aan, voeding interesseert mij gewoon. Ik heb geluk dat ik niet van ongezonde dingen hou. Na een paar frietjes heb ik al genoeg en ik eet liever nootjes dan chips. Als ik moe ben na mijn werk trek ik wel eens een zak drop of nootjes open, maar die leg ik weg als ik genoeg heb. Ik let er wel op dat ik gevarieerd eet en vers en zonder kunstmatige toevoegingen. Sinds mijn tweeëntwintigste eet ik vegetarisch. Ik was vanaf halverwege de jaren zeventig lid van Milieudefensie en las in hun blad over de Club van Rome die waarschuwde voor de nadelige gevolgen van de groei van de wereldbevolking, de veestapel en de vleesconsumptie en de impact daarvan op de planeet. Mijn eerste vegetarische kookboek Recepten van Moeder Aarde uit die tijd heb ik nog en daar staat de bloemkoolschotel van vandaag in. Als ik zin heb, eet ik wel eens vis. Ik ben dol op zalm en ik ben niet roomser dan de paus.''

MOEDER AARDE Betsy groeide op de boerderij op. ,,We hadden koeien, kippen, varkens en een moestuin. Mijn moeder vond het maar niks toen ik vegetariër werd. Ze dacht dat ik voedingsstoffen tekort zou komen. Toen mijn broer later de boerderij over nam, voerden we verhitte discussies over de bio-industrie. Op een dag belde mijn schoonzus, die zei: 'Ik heb een cadeautje voor je. We gaan over op biologische landbouw.' Ik was zó blij. Als kind in de jaren vijftig kreeg ik altijd één snoepje per dag en op zaterdagavond warme chocolademelk. Voor de rest dronken we drie keer per dag thee, met suiker dat wel. Koken leerde ik op de huishoudschool. Een vriendinnetje van mij ging erheen en toen wilde ik ook. Het schoolhoofd heeft mijn ouders nog geprobeerd te overtuigen dat ik naar de hbs kon, maar mijn moeder vond het al lang best.''

Later heeft Betsy alsnog de avondmulo en de avondhavo gedaan om de opleiding apothekersassistente te kunnen doen. Toen ze daarop uitgekeken was, besloot ze diëtetiek te gaan studeren. ,,Mijn eerste baan als diëtist had ik trouwens te danken aan het feit dat ik als voormalig apothekersassistent ook medicijnkennis had, maar voor mij is voeding het belangrijkste medicijn.''